دلم می خواد بدونم آدمهای مسن مثلا ۷۵ تا ۸۵ ساله از اینکه می بینن برادر یا خواهراشون که سن های نزدیکی بهشون داشتن تازگی از دنیا رفتن ؛ چه حسی پیدا می کنن؟
باور می کنن که مرگ بهشون نزدیک هست یا نه هنوز مثل من فکر می کنن وقت دارن و دوره و یا اصلا بهش فکر نمی کنن؟
بعد اگر احساس می کنن مرگ بهشون نزدیکه چه حسی دارن و چطوری افسرده نیستن و تلاش می کنن
اصلا اینا یه طرف، شما ها هم مسن های اطرافتون با روحیه و تلاشگرن؟مثلا هنوز به گل و گیاهاشون می رسن و کارای شخصی شونو می کنن و حتی به خودشون در حد خودشون می رسن؟
درباره این سایت